Mediaknipsel: Afwassen op woensdagnamiddag. Een goede strafstudie?

In het technische instituut Don Bosco in Hoboken moeten leerlingen als straf tweeënhalf uur op woensdagnamiddag gaan helpen bij het woonzorgcentrum.

Mijn mening over zo’n “strafstudie” is verdeeld. Langs de ene kant vind ik het goed dat men de leerlingen aan het werk zet en dat op een nuttige manier, maar mijn vraag hierbij is of de leerlingen er effectief iets uit leren?

Ik denk we in het onderwijs het principe van straf uit het oog aan het verliezen zijn. Binnen enkele weken moet ik zelf ook een “strafstudie” gaan begeleiden van kinderen die regelmatig niet in orde waren. Ik stuurde naar de begeleider van de strafstudie mijn werk door dat ik gemaakt had als bezigheid voor de leerlingen. De eerste reactie die ik van hem terugkreeg was: “Beste Eva, het woord strafstudie gebruiken wij hier niet meer, maar we zien het als een gedragsworkshop.” 

Serieus? Een gedragsworkshop? Ik begrijp dat dat beter in de oren klinkt, maar het woordgedragsworkshop klinkt voor mij niet echt als een straf, maar als een leuke bezigheid. Nu dat was dan ook de opdracht. Ik moest de strafstudie die geen strafstudie heet, maar het feitelijk wel is, leuk maken. 

Ik ben geen pedagoge, maar ik weet wel dat wanneer je een kind een bepaald gedrag wilt afleren je ze effectief een straf moet geven waaruit ze leren dat hun gedrag dat ze gesteld hebben,niet door de beugel kan. 

Het onderwijs doet me toch telkens weer verbazen met zijn nieuwe “moderne” ideeën.

Lees het volledige artikel op: https://www.hln.be/nieuws/binnenland/strafstudie-in-deze-school-moeten-lastige-leerlingen-de-afwas-doen-in-rusthuis~a8e0fbab/