Theater: U bent mijn moeder


“Het kan iedereen overkomen.”




Ik ben op donderdag 4 april samen met mijn mama en mijn oma naar de theatervoorstelling van“U bent mijn moeder” gegaan in de Djoelen in Oud-Turnhout. Het was een aangrijpende voorstelling over dementie en hoe je ermee om kunt gaan. 

Je zal je al wellicht afvragen waarom ik als een jonge studente naar zo’n voorstelling ga? Ik ben niet alleen student in mijn dagelijks leven, maar ik ben ook een dochter, zus, nicht, vriendin en uiteraard ook een kleindochter. Na het overlijden van mijn opa begin maart begin je anders te denken over het leven. Hoe snel het wel niet kan gaan. Je vraagt je verschillende dingen af die zich zouden kunnen voordoen in de toekomst. Mijn oma bijvoorbeeld heeft Parkinson en mijn tante, van eind 40, heeft vroegtijdige dementie. Hoe ziet hun leven eruit binnen 5 jaar? Het kan alle kanten opgaan,zowel positief als negatief. Wij gaan uiteraard uit van het positieve, maar dan is een toneel zoals dit toch iets goed om zo’n thema bespreekbaar te maken.

Ik geef toe dat het toneel niet helemaal mijn stijl was. Er werd ook gezegd dat er humor in ging zitten, maar toch kon ik er niet mee lachen. Misschien ben ik er ook nog iets te jong voor om me in zo’n situatie helemaal in te leven. 

Het toneel ging over een zoon die zijn moeder iedere week ging bezoeken in het rusthuis. Zijn moeder was dementerend en kon daarom niet meer alleen thuis wonen. Ze gingen samen wandelen in het park, hij verzorgde haar en haalde herinneringen met haar op. Ze lieten ook in beeld komen dat de moeder er liever niet meer was. Dat ze zich bewust was van alles wat ze vergat en dat ze daar moeite mee had. Het was mooi om te zien en zeker als je weet dat de persoon die de zoon speelde, ook de regisseur van het toneel, dit op waargebeurde feiten heeft gebaseerd. Namelijk op zijn eigen leven. Daarvoor had ik veel respect dat hij dit durfde te brengen in een volle zaal. 
Ik kan er zeker inkomen dat mensen met dementerende ouders of mensen die zelf in een beginstadium zitten van dementie hier veel genot aan gehad hebben. Het is geen aanrader voor jongeren die hier zelf niets aan kunnen linken, maar ook voor jongeren met dementerende grootouders is het misschien wel de moeite waard. 


Regisseur: Dirk Couvent
Acteurs: Peter Smolders en Assunta Geens


Reacties

Populaire posts van deze blog

Boek: Als ik blijf

Vakartikel, Fons 10: De leraar Nederlands als personal trainer schrijfvaardigheid, ook in andere vakken.

Dans: Fontys Dance Academy Tilburg & Koninklijk Conservatorium Antwerpen