Boek: 'Het geheugenboek'


Prachtig, ontroerend en vooral pakkend verhaal.


Het geheugenboek gaat over Sammie, een 17-jarig meisje dat lijdt aan de zeldzame ziekte Niemann-Pick Type c. Deze ziekte zal ertoe leiden dat ze na verloop van tijd alles zal vergeten inclusief zichzelf. Ze is zich hier ook bewust van en begint daarom een boek te schrijven zodat wanneer ze dingen vergeet, ze gemakkelijk kan opzoeken. 
Ondanks haar ziekte is haar droom om naar New York te gaan en daar aan de universiteit rechten te gaan studeren. Hiervoor werkt ze heel hard en probeert ze haar cijfers zo hoog mogelijk te houden. Samen met haar vriendin Maddie zit ze in de club, het debatteam. Haar droom is om mee te doen aan de Nationale Debatkampioenschappen en ze te winnen. Ze is dus duidelijk geen opgever, maar toch wordt het steeds duidelijker dat haar wereld krimpt. Het besef dat ze niet alles meer kan en gaat kunnen doen wat ze wil groeit, maar Stuart Shaw, de jongen waarop ze al jarenlang verliefd is, wil ze abosluut niet opgeven. Ook haar oude vriend van vroeger, Cooper, komt terug in haar leven. Hij laat haar terug lachen en steunt haar, maar hoelang zal hij Sammie nog kunnen laten lachen en hoe loopt het af met haar en Stuart? De vraag over hoelang ze nog te leven heeft, hangt uiteraard ook nog boven het hoofd van de lezer, maar om op al deze vragen een anwtoord te weten, ga je het boek zelf moeten vastpakken.

Doordat het boek in een soort van dagboekstijl is geschreven vond ik de eerste pagina’s heel moeilijk om te volgen. Je werd meteen in het leven van Sammie gesmeten zonder een rustige opbouw, maar ik heb doorgezet en naarmate ik verder las, begreep ik alles ook beter en vielen de puzzelstukjes wel in elkaar. 
Het is een krachtig boek met veel inhoud. Het mooie is dat ondanks dat het onderwerp niet zo positief is, het hoofdpersonage dat toch blijft. Je merkt ook aan de schrijfstijl hoe het steeds met Sammie gaat. Het is een soort evolutie waardoor het inleven ook heel vlot ging. Naar het einde toe werd het weer even anders. Aangezien Sammie steeds meer en meer aftakelde, kon ze op het einde haar dagboek niet meer bijhouden waardoor ze zelf niet aan het woord was. Dat was weer een hele switch, maar op zich vond ik het boek wel een heel mooie verhaallijn hebben. De ene scène was heel mooi en hoopvol en bij een andere scène zat je met tranen in je ogen. Het verhaal pakt je wel en zo hoort een goed boek ook te zijn. 




Boek: Het geheugenboek
Auteur: Lara Avery
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoef



Reacties

Populaire posts van deze blog

Boek: Als ik blijf

Vakartikel, Fons 10: De leraar Nederlands als personal trainer schrijfvaardigheid, ook in andere vakken.

Dans: Fontys Dance Academy Tilburg & Koninklijk Conservatorium Antwerpen