Eva's eerste blog

Theater vanuit je eigen zetel... Helaas kunnen we nu in deze tijden niet meer genieten van cultuur of toch niet van cultuur buiten ons huis. We zijn verplicht om binnen te blijven en bijvoorbeeld theater vanuit onze eigen zetel te bewonderen. Aangezien het vanuit onze eigen zetel is, wil dat dus ook zeggen dat je theater online moet gaan zoeken. Zo ben ik terecht gekomen op de website van Podium Aan Huis. Het is een website waarop je verschillende voorstellingen van opera, concerten, dansvoorstellingen, theater… kan zien. Uiteraard zijn deze voorstellingen opgenomen toen de regels van Corona nog niet vastgelegd waren. Ik heb mij dus op een namiddag, tussen mijn stapels schoolwerk door, in mijn zetel gezet en heb een toneelstuk van Marth de Kinder gekeken genaamd Ruimte. Aangezien de productie HET GEVOLG was, was ik nog extra benieuwd naar de voorstelling, want de productie bevindt zich in hartje Turnhout, toevallig ook mijn woonplaats. In de uitleg van het toneelstuk

Cie Tumbleweed + Sophia Ammann Ook deze voorstellingen zijn helaas afgelast door het coronavirus. Zoals je al ziet, zei ik voorstellingen, want het was een speciale dubbele voorstelling. Cie Tumbleweed ging door om 20.15u en een uur later ging aansluitend Sophia Ammann verder. Ik vermoed dat het een speciale beleving geweest zou zijn om zo twee voorstellingen in een te zien, maar jammer genoeg is de voorstelling van 25 april 2020 afgelast en of ze ze   nog gaan hervatten, weet ik niet. Cie Tumbleweed is een dansvoorstelling. Het is een duet dat vertrekt vanuit wandelen en dan verder evolueert naar grotere bewegingen waardoor je een soort van hypnotiserende beleving krijgt. Of het dan zo verstandig is om deze voorstelling als eerst te doen ,  is natuurlijk de vraag, maar de “hypnose” zal wel niet te heftig zijn, hoop ik dan. Het is een duet dus er zijn twee spelers, een man en een vrouw. Doorheen de voorstelling vervagen ze stilletjesaan tot één geheel. Men wil een soort v

‘Ule, ik was veertien in 1914’ van Marc de Bel Ule, ik was veertien in 1914 is één van de drie boeken die Marc de Bel schreef over het begin van de twintigste eeuw. ‘Mette’ en ‘Marie’ zijn de twee andere boeken die ik ook las.  Zowel ‘Marie’, dat zich afspeelt in de Tweede Wereldoorlog als nu ‘Ule’, dat een beeld schetst van de Eerste Wereldoorlog, vond ik enorm boeiend. ‘Mette’ kon me iets minder bekoren, maar was nog steeds heel aangenaam leesmateriaal. ‘Ule’ is een boerendochter uit een klein West-Vlaams dorp die wanneer ze veertien wordt, als dienstmeid mag beginnen bij de plaatselijke dokter. Het boek schetst een mooi beeld van de Vlaamse samenleving in het begin van de twintigste eeuw waarin veel meisjes slechts tot hun veertiende naar school werden gestuurd. Lang kan Ule echter niet bij de dokter dienen, want al snel breekt de oorlog uit. De dokter vlucht naar Frankrijk.  De vader van Ule wordt opgeroepen om in dienst te treden en zo blijven Ule en haar broers

Ballet   Vlaanderen Op vrijdag 3 april 2020 zou ik ’s avonds naar de voorstelling van het Ballet van Vlaanderen gaan kijken in de schouwburg van de Warande in Turnhout. Helaas heeft het coronavirus hier een stokje voor gestoken waardoor de voorstelling is afgelast. Ik heb mijn kaartje moeten inruilen voor een tegoedbon voor het najaar of voor volgend jaar. Uiteraard hoop ik dat we in het najaar al terug samen wat cultuur mogen gaan beleven. Aangezien ik niet naar de voorstelling geweest ben, wil ik toch graag mijn keuze voor deze voorstelling met jullie delen en dan uiteraard ook mijn verwachtingen die ik had. Benjamin Millepied heeft de choreografie van het ballet in elkaar gestoken. Hij is één van de grootste choreografen van het hedendaags ballet. Deze voorstelling zou op de muziek van Bach zijn. Heerlijke muziek al zeg ik het zelf. Ik had een heel groot vermoeden tijdens het kiezen van deze balletuitvoering dat het een en al tot rust komen ging zijn vol genot kijk